Jedan učitelj a 47 đaka

Podeli sa prijateljima:

U svrljiškom selu Đurinac 1939.godine u osnovnoj četvororazrednoj školi nastavu je pohađalo 47 đaka. Posle sedam decenija ova škola ne postoji a broj učenika na teritoriji opštine znatno je smanjen.

Davne 1939. godine, pre početka drugog svetskog rata, u starom selu Đurincu koje se nalazilo poviše sadašnjeg Đurinca postojala je i radila četvororazredna osnovna škola. Tadašnji učitelj u ovom selu bio je, Bora Stanković, rodom iz Plužine. Iste godine u selu Galibabinac nastavu je pohađalo nešto više od tridesetak polaznika, dok je škola bila osmorazredna.

U to vreme školski predmeti bili su slični, samo pod drugačijim imenima. Na primer đaci su učili o veri i narodnom jeziku, zemljopisu i narodnoj istoriji. Svaki đak učio je da lepo crta, piše, ali i da lepo peva i pravilno radi telesne vežbe.

Na zajedničkoj slici sva četiri razreda bilo je ukupno 47 đaka. Evo i njihovih imena : s’ leva na desno u zadnjem redu stoje : Vlada – Brkin, Vasa – Ružicin, Toma – Kosarin, Tiča – Sentin, Najdan – Jankov, Toma – Šindin, Rade – Čober, Boško – Vidinkin , Stavrija – Dejanovski, Stanko – Kosarin, Bota – Pištolj, Raca – Krunin, Miroslav – Krunin, Žika – Bonkin, Javorka – Ljutina, Male – Borkov, Dane – Beli, Rade – Borkov, Žika – Dobrivojin, Pranko – Pavlov, Mica – Moruza, učitelj Bora Stanković rodom iz sela Plužina, Pera – Čedin, Pera – Čedurkin, Žarko, Cena – Kolkozova, Miloš Arsić, Miloš – Tikin, Tinče – Đušino, Vitorija – Zoljina, Davina – Pirindžijska, Caja -P arčina, Sarajevka – Ljutina, Miladinka – Moruzina, Zagorka, Jordana Arsić, Milanka – Zagorska, Mona – Ivanova, Rada – Mirkova, Milanka – Dejanovska, Rače – Đušino, Milanka – Gratkova, Stanička – Brkina, Dobrica – Zrzina, Milinka – Moruza, Živojinka – Firga, Varanda – Geniska, Dobre – kockar i Kole Jovanović.

djacka knjizica galibabinac — Đačka knjižica Galibabinac 1939.godine

Imena su kao što vidite sa nadimcima porodica jer izgleda da su se tako lakše prepoznavli i znali. Po svemu sudeći život pre drugog svetskog rata u našoj opštini bio je nekako drugačiji, sela su bila puna đaka, puna života bez obzira na teške i ratne godine.

Danas, pojedina mesta na kojima su bile škole gotovo da se ne prepoznaju. Na primer, u selu Đurinac od škole ostao je samo temelj od kamena koji je pored ove fotografije jedini svedok života tog vremena.

Ove godine imamo 71. učenika u matičnoj školi u Svrljigu, dok je ukupan broj na teritoriji cele opštine 99.