Danas se širom Srbije i među pravoslavnim vernicima obeležava Sveti Sava, jedan od najvažnijih i najlepših praznika u srpskoj tradiciji. Ovaj praznik posvećen je prvom srpskom arhiepiskopu, prosvetitelju i utemeljivaču srpske crkve i države – Svetom Savi.
Život Svetog Save
Sveti Sava, rođen kao Rastko Nemanjić oko 1175. godine, bio je najmlađi sin Stefana Nemanje, utemeljivača srpske srednjovekovne države. Odrekao se svetovnog života i princovske titule da bi se zamonašio na Svetoj Gori, gde je uzeo monaško ime Sava. Njegov život bio je posvećen duhovnom radu, obrazovanju i mirenju sukoba unutar srpske države.
Godine 1219. Sveti Sava postao je prvi arhiepiskop autokefalne Srpske pravoslavne crkve, čime je učvrstio crkvenu i političku samostalnost srpske države. Njegov prosvetiteljski rad uključivao je osnivanje škola, manastira i pravnih normi, kao i širenje hrišćanskih vrednosti. Preminuo je 1236. godine u bugarskom gradu Trnovu, a njegove mošti su kasnije prenesene u Srbiju.
Proslava Svetog Save
Sveti Sava se danas obeležava kao školska i crkvena slava, a posebno je značajan za đake i prosvetne radnike. U školama širom Srbije održavaju se svečane priredbe, recitali i bogosluženja, kojima se odaje počast ovom velikom srpskom svetitelju i prosvetitelju.
U crkvama se služe liturgije posvećene Svetom Savi, a mnoge porodice ga slave kao svoju krsnu slavu. Običaji uključuju osvećenje slavskog kolača, žita i vina, dok se u domovima tradicionalno okupljaju porodica i prijatelji.
Sveti Sava ostaje trajni simbol duhovnosti, obrazovanja i nacionalnog jedinstva, podsećajući sve generacije na značaj znanja, mira i ljubavi prema bližnjima.
