Jedna od ulica pored gradskog parka nosi ime političkog komesara Svrljiškog partizanskog odreda, Danila Bore Price.
Naime, ulica Bore Price nalazi kod gradskog parka, a pored nje smešten je lokalni Centar za turizam, kulturu i sport i nekoliko lokala.
Za ovog političkog komesara Svrljiškog partizansko odreda se zna da se iskreno i veoma revnosno zalagao da svi Svrljižani, ali i Lalinčani, gde je često boravio, prime u partizanske redove. Noći između 31. jula i 1. avgusta na pojatama inzad svrljiškog sela Lalinac zanoćila grupa partizana koju je on predvodio, kao i članovi KPJ i Sreskog komiteta KPJ za svrljiški srez. Usled stalnih neprijateljskih potera bili su gladni, iscrpljeni, nisu dugo silazili u sela. Partizani su zahtevali od Price da ih pusti da odu do sela po hranu i da ispitaju kretanje neprijatelja po svrljiškim selima, međutim niko od nadređenih rukovodilaca, pa ni sam Bora Prica, se nisu složili oko te ideje.
Nakon održanog partijskog sastanka dogovoreno je da se do Lalinca uputi grupica odabranih partziana.
Kasno uveče, u pojatu, u kojoj su ležali partziani stigao je jedan starac, čobanin, koji je takođe tvrdio da u Lalincu nema neprijateljske vojske. Međutim, kako je među Pricinim ljudima bilo ,,krtica”, a i sam čobanin je sarađivao sa njima, on popušta i šalje grupu partizana u selo, dok na pojatama ostaju Prica, Mrgud i Sarajlija.
Stigavši u selo Lalinčai su otišli u opštinu, tamo su zatekli 40 stražara SDS iz Svrljiškog odreda i odmah ih obavestili o prisustvu partizana na pojatama. Pohlepa za novcem podjarila je te prodane duše koje su bile u redovima partizana, koje je predvodio Prica. Njima je za svakog ubijenog rukovodilaca nuđeno po 100.000 dinara.
Lalinčani su pohitali ka pojati gde su Prica, Mrgud i Sarajlija. Sarajliju su iznenadili na straži koji nije mogao da sluti izdaju, vezali su ga. Upali su u pojatu, te je tzv. Slavko Marković ubio Danila Pricu, a zatim i Videna Taskovića Mrguda.
Tako se noć između 1. i 2. avgusta 1942. godine završila pogibijom dva partizana Svrljiškog odreda, dva istakuta rukovodioca, dva člana KPJ.
MRTVI OBEŠENI…
Nakon zločina na pojati Lalinčani se vraćaju u selo sa vezanim Sarajlijom, obaveštavaju žandarme da su ubili dvojicu partizana, a da je treći, Dušan Tasković Srećko pobegao iz tog mesta.
Nedićevski komandant potpukovnik Filip Dimitrijević dugo je gazio po telima mrtvih partizana, pre nego što je izdao zločinačku naredbu da ih mrtve obese. Na omči su visili tri dana po avgustovskom suncu, a narod je isterivan na ulice da gleda obešene mrtve partizane i da jednom shvati da su partizani uništeni, jer su njihove vođe pobijene.
(Deo teksta iz knjige: Svrljiška brda i Vrh zeleni)
